VAY BAŞIMA GELENLER : ))))

Bir süredir içimden yazmak gelmeyince yine yazacak şeyler birikti. Hareketli günler geçirdim yine. Bazen komik, bazen yoğun, bazen acıklı : ))))) Anlatmaya nereden başlayacağımı bilemiyorum. Ama bi yerden başlamak lazım. Yoksa unutacağım.
Oğlum vukuatlara başladı yavaş yavaş. Ben de şaşırmaya devam ediyorum. Bir hafta kadar öncesinde işten eve döndüğümde annemin anlattığı şey ile hayretler içinde kaldım. Benim akıllı oğlum oyuncaklarından sıkılmış ve bir bir 5. katta oturan annemin camından aşağıya atmış. Üstelik mutfak camından ve annem orada iş yaparken ve arada dönüp ne yapıyor diye ona baktığı sıralarda. Oynuyormuş gibi yapıp bi yandan da annemi kontrol edip tek tek göndermiş aşağıya. Annem anlamamış içeri gidip oturmuşlar. Sonra bir ara aşağıya baktıkları sırada bir de ne görsünler Arda'nın arabaları ve legolarıyla aşağıda çocuklar oyun oynuyor. Tabi 5. kattan düşüpte sağlam kalanlarıyla : ) ) Şaşırdım kaldım annem anlatınca. Heralde benim küçük kardeşime çekmiş. Hani şu Arda'nın tabiri ile Epe olan , asıl ismi Efe olan çocuk. Onun da böyle çok vukuatı var. Mesela yemek istemediği dolmaları tek tek camdan aşağı göndemek gibi, sıkıldığı ve uzayan saçlarını camdan eğilip kesmek gibi falan... çok masum şeyler yaaa...
Alın şimdi size bir vukuat daha bunun resimlerini akşam ekleyeceğim. Evde çünkü... Hafta sonu misafirlerim vardı ve oturmuş sohbet ediyorduk. Uykusu geldi esnemeye başladı akşam üstü Arda ve ben de biraz dinlensin diye yatırayım dedim. Yoksa huysuzlanıp daha yaramazlaşıyor. Her zaman gece falan da yaptığım şeydir yatırıp beşiğine, kapısını da ses gelmesin diye çektim ve çıktım odasından. Sohbete devam ettik. Hiç ses yok tabi benim oğlumda. Aradan 10-15 dk geçti. Ben de uyudu sandım. Uyuyacağını ummuyordum aslında biraz dinlensin diye yatırmıştım. Bir de baktım. Ağzında emziğiyle çıktı geldi. Şok oldum. Kapı kapalı, eee beşiğinde kenarlarında korumaları var. Bu çocuk nasıl oldu da çıktı geldi diye. Bir de odaya gittim ki ne göreyim. Beşiğin yan tarafındaki hafif esnek olan çıtalar tek tek itina ile sökülmüş ve önü komple açılmış. Oradan inilmiş ve kapı da ( oldukça sert ve yüksek kolu olan ) açılmak sureti ile yanımıza gelinmiş. Olay bundan ibaret abartısız o gün her aklıma geldiğinde nerede olursam olayım kahkahalarla gülüyorum.
Bir maceramız daha var düştüüük... Arda ve ben birlikte yani.. Ha ha ha ha ha ha ... Çok komik gülebilirsiniz... Kucağımda yokuş aşağı iniyorduk, yürümesi için bıraktığımda kendi inmek istiyor ben de mecbur kucağımda indiriyorum annemden inerken. Ayağımın altında küçük bir fayans parçası kaygan tarafı yere dönük olarak. Bir bastım ve sol bacağım altımda kalmak sureti ile yere oturmak zorunda kaldım, Arda'yı korumak ve düşürmemek için. Böyle durumlarda insan kendini bi anda yerde bulur ya işte öyle oldu. Bi baktım yerdeyim ve bacağım sıyrılmış. İki gündür de incinmeden dolayı bi şişlik var ve hafif ağrı yapıyor. Ucuz atlattık ama yine de. Yüz üstü falan düşüp yuvarlanabilirdik. Yokuş aşağı bayağı dik olduğundan çok tehlikeli.
İşte böyle, hayat aynı hızıyla devam ediyor...
Maceralarımız devam edecek............