ANNEDİİİM İŞE GİTMEEEE : ((

Bu gün sanki kulaklarımda çınlıyor bu cümle sabahtan beri.. Hala iyileşemediğimden sabah biraz geç geldim işe, Arda da kalktı tabiki o saate kadar yatmaz. Tam üstümü giyinmeye başlamıştım ki o cümle geldi işte, içimi yakıp kavuran, bir gün duyacağımı bildiğim ama bu kadar erken olmasını beklemediğim ve bilinçli söylediğine emin olduğum bir anda..... İçim doldu doldu boşaldı resmen işyerinde beni bekleyen işler ve sorumluluklar ve oğlum arasında gittim geldim. Öyle üzüldüm ki anlatama kelimelerle tarif edilemez. Ama öyle olgun bir çocuk ki ağzından bu kelime çıktı ama asla ayaklarıma kollarıma yapışmadı. Sadece telaşlı telaşlı etrafımda döndü durdu, "ben de geliyiim anneee, baba baba sen de gel" diyerek kapıda beni bırakıp babasını getirmek için içeriye gitti. İşte bu günlerde herşeyin benim için daha zor olacağını gösteren sinyaller, oğlum evde olmamı istiyor ama ben olamıyorum malesef. Gerçekten ama gerçekten tazminatımı verseler de çıksam ditorum sadece bu ara. O kadar çok dua ediyorum ki. 3 senem boşa gitmemiş olsun istiyorum, tazminatımı alıp öyle çıkmak istiyorum. Bu kadar oğlumsuz çalışıp didindikten sonra kuru bir maaşla çantamı alıp çıkmak istemiyorum doğal olarak beklememdeki tek amaç bu yani...
Bilmiyorum işte beklemedeyim, iş yerinin taşınma durumu var bu ara ve iki şube mutfağı birleştirme gibi düşünceleri var, durum böyle olunca her personelden iki tane olmuş olacak ve böylece birine yol gözükecek , o da ben olayım diyorum işte ne bileyim yanlış mı düşünüyorum asıl bundan sonra oğlumun bana ihtiyacı olduğunu hissediyorum... İyi kötü başımızı sokacak bir evimiz var kirada değiliz çok şükür ve araba da aldık, her nekadar kredi borcu ödesek de o da bir sene kadar kısa bir süre ve alacağım tazminat ile onu da kapatabilirim, daha ne olsun yeter. Ben haytta her zaman mütevazi bir insan oldum zaten, hiç öyle gözüm yükseklerde olmadı, huzurum olsun yeter. O yüzden de huzurlu bir şekilde oğlumla vakit geçirmek ve keşke dememek istiyorum. Ev kadını olabilir miyim sadece hayır tabiki, evde bile olsam birşeylerle uğraşırım ben. Öyle bişeyler yapmak istiyorum işte. Bulurum birşeyler. Neyse çok uzattım konuyu içim böyle işte bu ara. Çalışmak , çalışmak , çalışmak beynimde dönüyor bu kelime akşama kadar beynim karıncalı yani bu ara. Hava çok güzel bu gün tam gezmelik,erken kaçayım da bu gün oğlumla gezeyim bari biraz.
Konuşmalar tam gaz bu arada. Dün ne dese beğenirsiniz?

Anne ?
Efendim oğlum.
Nobottan, nobottan..
Ne oluş robottan ne yapalım?
Meeeyvu su, meeeyvu su ( telafuzu çok komik ancak kulakla duymak lazım gülmekten öldürdü beni ) sık.
Tamam oğlum sıkalım ne yapacaksın meyve suyunu.
İçiceeem.
Adam olucan mı?
Adam olucam ben!!
Büyüycen mi? ( Konuşma diliyle yazıyorum hepsini)
Büyüycem ben!!!
Yolda taş bulduk dün akşam normal bildiğin taş çok sevdi aldı eline akşama kadar elinden bırakmadı. Nerde buldun deyince de?
Aşaaada buuudum : ))))
Bayılıyorum onu konuşturmaya akşam eve gidince ben soruyorum o cevap veriyor bu ara diyaloglarımız böyle devamı aklıma geldikçe...