ANNESİNİN CİVCİVİ......

Bu ara blog takip etmekten yazamadığımı fark ettim.... Okumaktan fırsat bulamıyorum resmen onu da okuyayım, bunu da okuyayım aman kaçırmayayım derken kendim yazma isteğimi unutuyorum bundan sonra önce yazıp sonra okumaya karar verdim bundan sonra yoksa olmuyor... Yine bir sürü blog okudum ama yazma azmimi kaybetmeden yazayım biraz dedim yoksa uçup gidiyor herşey aklımdan...

Güzel bir hafta sonu geçirdik krizsiz, sessiz ve mutlu ... Bol keyifli, yayılıp yattık tüm hafta sonu...

Oğlum hiç üzmedi bu hafta sonu bizi. Bütün gün bir babasına bir bana öpücükler verdi, bol bol oyunlar oynadık. Pazarcılık oynuyor bu ara tezgah kuruyor kendine ve sonra başlıyor satmaya "1 MİYYON , 1 MİYYOOON" . Tezgahında arkasına geçiyor ve öyle havaya giriyor ki sormayın gitsin.. İyice konuşmaya başladı diyebilirim. Her istediğini kolayca anlatıyor ve her kelimeyi rahatça kullanabiliyor artık, hatta bazen kendinden beklenmeyecek şeyler de söylediği oluyor şaşırtıyor..

Yatıcak mısın? Yatmıcaaam,

Yiycek misin? Yemiiicem gibi olumsuz şeylere çok fena sardı iştahı açıldı oysaki ama illaki önce yemicem diyor sonra iştahla mideye indiriyor. Küçük adamım diyorum ben ona bayılıyorum her akşam eve gittiğimde bana dayısı ile yaptıkları şaklabanlıkları göstermelerine... Dün mesela koltukların arkasında saklambaç oynamışlar, koltuk tepesinde zıplamışlar ben eve gider gitmez çıktı koltuğun tepesine anlattı durdu kendince... Kardeşim gelince de aynılarını yaptık bu gün onu anlatıyor dedi. Dili tam çözülünce korkarım nerde ne oldu hepsini tek tek dökecek ortaya... Anneannem bana bunu dedi, dayım bunu yaptı... Ne tatlı olur o zaman hayal edebiliyorum.

Seni çok seviyorum oğlum.....

Annen....