Artık hastayım kötüyüm falan demesem iyi olacak galiba, pozitif yüklenmek gerek biraz. Son bir seneden beri hiç hastalanmadım diye dolaşıp durdum ortalarda bir süredir ama 3-4 gündür hayatımın en kötü gribini geçirdim ve hala da atlatabilmiş değilim. Bu gün biraz daha iyiyim ama... Arda ya geçirmemek için elimden geleni yaptım kaç gündür şu an çok iyi inşallah böyle atlatırız. Dün ben resmen 3-4 kat üst üste giyinip titredim akşama kadar.
Ardanın diş sorunu hala devam ediyor ama iştahı düzeldi yemek eski hevesiyle yemeye başladı ama uykumuz hala biraz sorunlu. Yatmayı reddediyor hep ama bir şekilde uyutuyoruz işte. Konuşmayı da söktü iyice diyebilirim hatta yavaş yavaş diyaloglara da başladık. Mesela dün akşam şöyleydi aramızdaki diyalog ( kumandanın pil yerinin kapağı kırılmıştı ):
Arda: Kırııı mış, kim anne?
Anne: Kim kırmış oğlum.
Arda: Baba kııı mışş... : ))
Anne: Tamam babaya kızalım gelince ..
Arda: Babaaaa kıııı ma :))
En büyük amcasını nedense çok seviyor Arda. Dün ben hasta yatarken "Anne amcaya" dedi. Zorla götürdü beni o halde. Gitmeden önce bana amcaya deyince , ara amcayı annem hasta sen gel de dedim papağan durur mu hemen faaliyete geçti. Numaradan elini kulağına koydu aynen şöyle söyledi. "Amcası naposuuun, anne hasssta seeen geel, nenge( yenge ) neede?"
İşte bu ara beni mutlu eden diyaloglar, hastalığımı unutuyorum bu sayede :)
İnsan el bileğinin kıymetini ne zaman anlar?
10 ay önce
2 yorum:
içimizde ki pozitif enerjiyi açığa çıkarmak gerekk ama bu her zmn mümkün olmuyor maalesef :)
hastalıkta bile gülümsetmiş oğluş sözleriyle eminim hastalık neyim kalmamıştır
sevgilerr
Valla Yasemin çoğu zaman gerçekten mümkün olmuyor, hala iyileşemedim ne biçim bir hastalıksa bu meret ...
sevgiler bizden :)
Yorum Gönder