Uzun zamandır bu kadar korktuğumu hiç ama hiç hatırlamıyorum. Dün annemle semt pazarına uğradık. Dönüşte Arda arabasında ben yaya yürüyorduk eve doğru. Bir baktım aşağıdan dili dışarda bir köpek geliyor ama iri mi iri... Arda'nın da elinde çubuk kraker atıştırıyor. Onun kokusuna mı nedir yaklaşmaya başladı. AHAAAA dedim ama o an kafamdan ne senaryolar geçiyor eskiden tek başımayken de korkardım ama bu sefer yanımda savunmasız bir çocuk olunca daha bir tedirgin oldum. Köpek yanımıza yaklaşana kadar bu senaryolar kafamda dönmeye devam etti. Ama yok ya gelmez yaklaşmaz, aklıma gelen başıma gelmez falan derken bi de baktım yanımıza iyice sokuldu. Benim işte o an resmen dizlerimin bağı çözüldü. Hoşt diyorum iki adım geriliyor yine geliyor ama inatla da Arda ya doğru yaklaşıyor. Hoşt dedikçe geliyor bir an dedim ki şimdi korkudan bacaklarım tutmayacak. Aman Allah'ım inadına geliyor. Etrafta çocuklar var hoşt hoşt diye bağırıyor. Ben daha fazla korkuyorum onlara inat daha fazla gelecek diye en son bir bağırmışım ki hooooşt hooooşt diye can havliyle bir de baktım bütün mahalle camlarda :)))) Köpek bağırmamdan korkmuş olacak ki yaklaşmadı yukarda çocuklar dikkatini çekti de onlara doğru gitti. Ama bu korku da bana yetti. O köpek tabiki bu resimdekiler gibi sevimli değildi. Keşke makinam yanımda olsaydı da resmini çekseydim. Hala düşününce dizlerim titriyor. Dili dışarda halini düşündükçe.....
0 yorum:
Yorum Gönder